Lieve Patrick,
Vandaag 16 jaar geleden, toen op Moederdag, nam jij afscheid van het leven.
De dag van jouw geboorte schonk mij vreugde. maar de dag van jouw dood schonk jou vrede.
Ik wil de dag van jouw keuze blijven eerbiedigen, maar ik zal na vandaag, deze niet meer herdenken.
Ik wil voortaan elke dag, hét leven en dus ook jouw leven gedenken en eerbiedigen en daarbij niet vergeten hoe kwetsbaar de mens is, maar ook hoe sterk. Sterk en moedig, al is het dan met de moed der wanhoop… om te durven kiezen voor de dood als men niet meer weet hoe te leven.
Zoveel mensen die ‘dood’ zijn ook al zijn ze in leven… Zoveel mensen onbereikbaar, ook al zijn ze dichtbij.
Patrick Colin Jonathan, negen maanden lang heb ik je dicht onder mijn hart gedragen en vanaf 24 September 1980 heb ik je IN mijn hart gedragen. Zodoende leef jij door en ben je niet meer dan een hartenklop van mij vandaan zolang dat ik leef.
En daarom lieve Patrick, neem ik vandaag 14 Mei 2018 afscheid van jouw dood.
Liefs
Je moeder.