…een glimp van míjn ziel, dat is wat Bianca van Baast van mij vraagt als ik haar schilderijtje ‘Een Glimp van je Ziel’ op 1 maart 2017 tijdelijk in huis mag hangen.
Ze vraagt mij daarmee :
- Om stil te staan bij wat mij een goed gevoel geeft.
- Waarmee ik mezelf ‘beziel’ en daarmee anderen inspireer.
- Wat mijn leven aangenamer maakt en ook gezonder.
Hier is mijn antwoord 🙂
Lieve Bianca,
Allereerst gaf natuurlijk het ‘hebben’ van jou schilderijtje mij een goed gevoel. Temeer omdat ik jaren eerder al aangegeven had hoe leuk ik het toch zou vinden als het ook bij mij terecht zou komen. Natuurlijk had jij toen aangegeven dat jij daar geen ‘hand’ in had. Maar gelukkig het Universum des te meer.
…maar enig geduld moet men wel hebben. 😉
Via een vriend van mij, kwam het schilderij daardoor nu ongeveer 5 jaar later, dus toch even aan mijn muur te hangen. Op een plaats waar ik er elke dag, zittend achter mijn laptop zicht op had. Maar al zittend en kijkend wilde er, tot op het moment dat ik dit schrijf, niets zinnigs in mij opkomen wat ik waardevol genoeg zou vinden om jou te melden. Behalve bijvoorbeeld, dat ik heel graag een foto wilde maken van mij en mijn bijna 14 jarige dochter in een soortgelijke pose als op jouw schilderij, en die natuurlijk op de achtergrond.
Welnu.. je schilderij is weer weg en die foto is er dus niet gekomen. Wellicht maken wij er ooit nog wel een en zetten een foto van het schilderij er naderhand wel op . Hoera”Photoshop”! 🙂
Verder wist ik vrijwel meteen aan wie ik het schilderijtje wilde doorgeven.
Aan Erna van Poppel! Degene die jou en mij bij elkaar heeft gebracht middels haar “Pit-Stop voor vrouwen” in Oisterwijk. En voor mij is nu een cirkel rond.
Ik wilde toentertijd graag zo’n Pit-Stop meemaken omdat ik op dat moment een beetje vastgelopen was in mijn zoektocht naar ‘zin-geving’ zoals je weet. Inmiddels ben ik zo’n 5 a 6 jaar verder, zit nog steeds een beetje vast, maar heb er wat leuke losse contacten aan overgehouden zoals Nans , Gwenny , Brigitte en natuurlijk ook jou Bianca. Ik heb een fijn gevoel overgehouden aan de gesprekjes met jou en de anderen. Dank zij internet kan ik jullie ook van een afstandje ‘volgen’ en daarmee tot mijn vreugde zien dat het over het algemeen goed met jullie gaat . Jullie hebben de passie waar we in de Pitstop voor uitgenodigd waren om die te zoeken, gevonden en gevolgd .
Dit gezegd hebbende, kom ik dus tot de ontdekking (om je eerste vraag te beantwoorden) dat het mij duidelijk een goed gevoel geeft, als ik zie dat het goed gaat met de mensen waar ik op een of andere manier een connectie mee heb.
Door de jaren heen bemerk ik, dat het dus waar is, voor mij althans, dat wij allen één zijn. Heel cliché natuurlijk maar…als mijn kinderen gelukkig zijn, voel ik dat en als ze ongelukkig zijn, helaas ook. Maar mijn eenheids-gevoel gaat blijkbaar verder als alleen maar naar mijn kinderen toe. Als mijn vrienden en bekenden gelukkig zijn, voel ik dat ook. Dan kan ik oprecht genieten van waar hun van genieten. Maar ik wordt ook blij van anderen blij maken. Als iemand iets van zijn geluk deelt, deel ik het graag mede. Als iemand een fijne boodschap heeft, geef ik hem graag door.
Zou ik in een van mijn vorige levens een cheerleader of iemand bij PR zijn geweest ?
Het is dus het DELEN van ‘goede’ gevoelens, hetgeen mij een goed gevoel geeft 🙂
EN…Creëren. Maken dus. 🙂 Als ik iets kan maken, vermaken of repareren, of iets ‘beter’ gemaakt heb, kan ik daar echt van genieten. Dat varieert van een kledingstuk tot een meubelstuk en van een opbergdoosje tot een schuurtje . En als ik iemand aan het lachen heb kunnen maken. Het is niet zo dat ik uitblink in iets. Ik kan een beetje van alles, maar van alles ook maar echt een beetje. Mijn laatste ‘passie’ : Glas-in-Lood . Ik maak niet veel… maar ik geniet er wel elke keer van.
WAT BEZIELT JE? Die vraag werd mij meestal gesteld als ik iets had gedaan wat mijn moeder niet zinde en dan wel op een hele verwijtende toon. Op die vraag kon ik denk ik , toen vaak niets anders doen als met grote ogen in een vragend gezicht, mijn schouders ophalen. Want wat voor antwoord zou een kind daarop toch kunnen geven ?
Gek genoeg heb ik vaak later hetzelfde geroepen naar mijn kinderen. Mijn kopieergedrag is niet altijd positief selectief 🙁
En nu wordt het me weer gevraagd, maar gelukkig wel met een andere intentie en met een hele andere toon. 🙂 Als ik hier nu een concreet antwoord op moet geven, ben ik geneigd om jou op dit moment ook weer met grote ogen vragend aan te kijken en mijn schouders op te halen. Maar…als ik even nadenk en de spirituele zwever mag uithangen.. dan is mijn antwoord dat ik ergens diep van binnen weet : dat ik Bezield ben door AL-WAT-IS en dat ik verder niets hoef te doen dan alleen maar te ZIJN.
Maar dat bedoel jij natuurlijk niet met jou vraag (of wel) ? 🙂
“Wat wil je later worden?” is de vraag die ik kind (net als ieder ander kind denk ik ) vaak gesteld kreeg. En dit is wat ik nu graag had gewild, dat ik op die momenten kon antwoorden:
“Ik kan alles zijn wat ik maar wil , maar IK bén al. “
Maar in plaats daarvan antwoordde ik, zoals waarschijnlijk velen die voor en na mij zijn gekomen zoiets als: Dierenarts, Piloot , Stewardess, Verpleegster…..Ik weet het niet meer precies welke, maar een of meerdere van deze stereotype beroepen waarvan vermeend werd, dat je het ‘gemaakt’ had als je een van die mensen ‘werd’ zal ik vast wel genoemd hebben.
Maar ik werd geen van allen. Ik behaalde mijn Mavo-3 én Blind Typen diploma , werd kassière, fabrieksarbeidster, schoonmaakster, echtgenote, moeder van 1 zoon en 2 dochters, telefoniste/ receptioniste, administratief medewerkster, eigenaar van een Glas-in-Lood bedrijfje, gescheiden vrouw, moeder van een overleden zoon, moeder van nóg een dochter, oma van (bijna) 5 kleinkinderen en al bijna 5 jaar partner van de liefste man in mijn wereld.
Maar ik werd ook…iemand die wel weet wat ze dacht dat ze was en uiteindelijk ook weet wat ze werkelijk is, maar niet weet wat ze precies wil worden. 🙂
Je kent toch wel de slogan ‘Je bent wat je eet’? Voor mij geldt : ‘Je bent wat je doet’. Dus ben ik : ” Een beetje van alles wat”. En wat dat eten betreft, wordt ik steeds en steeds meer ‘Vegan’
Om mijn leven aangenamer en dus ook gezonder te maken streef ik ernaar:
- Het leven in het NU te ERVAREN
- Elke ervaring Accepteren door “LOVING what Is en
- te Aanvaarden wat niet te veranderen valt .
- Vertrouwen te hebben in het Universum.
- Te (H)Erkennen en te Her-Inneren dat ik Liefde BEN en
- ZELF een Bron van Liefde te ZIJN voor ALLES wat Leeft.
Dus wat mij NU voornamelijk bezielt is, HET LEVEN ZELF en zo af en toe, mijn ideeën en ervaringen daarover te delen op deze site, die net als mijn leven overigens, steeds Under Construction is.
Life is a Process and Work in Progress!
Lieve Bianca, dank je wel voor je vragen die mij hebben aangespoord om weer eens een kijkje te nemen in mijn ziel en een glimp ervan te DELEN.. en dank je dat jij een van de vele fijne ervaringen in mijn wereld bent 🙂